این‌ دارو با محل‌ اتصال ‌بنزودیازپین‌ها بر روی‌ گیرنده‌ گابا تداخل ‌نموده‌ و موجب‌ تقویت‌ اثر مهاری‌ گابا در سیستم‌ اعصاب‌ مركزی‌ می‌شود.

از راه‌ خوراكی‌ به‌ سرعت‌ جذب‌ می‌شود. این‌ دارو از طریق‌ ادرار دفع‌ می‌شود. نیمه‌ عمر آن‌ بین‌ 12-15 ساعت ‌می‌باشد.

این‌ دارو در موارد ضعف‌ تنفسی‌، نارسایی‌ حاد ریوی‌، اختلال‌شدید كبدی‌، وجود ترس‌، وسواس‌ و سایكوز مزمن‌ نباید مصرف‌ شود. ضمنا نباید به‌ تنهایی‌ در افسردگی‌ یا اضطراب‌ همراه‌ با افسردگی‌ تجویز گردد.

1 ـ این‌ دارو در درمان‌ كوتاه ‌مدت‌ (فقط به‌ مدت‌ 2-4 هفته‌) اضطراب‌ شدید و ناتوان‌ كننده‌ كه‌ با بی‌خوابی‌ یا اختلالات‌ سایكوتیك‌ همراه‌ است‌، مصرف‌می‌شود.

2 ـ با مصرف‌ این‌ دارو در بیمارانی‌ كه ‌سابقه‌ وابستگی‌ به‌ دارو داشته‌ و یا دارای ‌اختلال‌ شدید شخصیتی‌ هستند، احتمال ‌وابستگی‌ وجود دارد.

3 ـ این‌ دارو در بیماری‌ تنفسی‌ و ضعف ‌عضلانی‌ و سابقه‌ وابستگی‌ دارویی‌، با احتیاط مصرف‌ شود.

4 ـ این‌ دارو با ایجاد خواب ‌آلودگی‌، بر اعمالی‌ كه‌ نیاز به‌ مهارت‌ دارند، مثل ‌رانندگی‌ تأثیر می‌گذارد.

خواب‌ آلودگی‌ و سبكی‌ سر در روز بعد، توهم‌ و عدم‌ تعادل‌، فراموشی‌، وابستگی‌، تحریك‌پذیری‌ از عوارض‌ جانبی ‌شایع‌ دارو می‌باشند.

مصرف‌ توأم‌ این‌ داروبا داروهای‌ مضعف‌ CNS مثل‌ داروهای ‌ضد جنون‌ و داروهای‌ ضد زیادی‌ فشارخون‌ مسدد گیرنده‌ آلفا آدرنرژیك‌ و داروهای‌ ضد هیستامین‌ موجب‌ افزایش‌ تضعیف‌ CNS می‌گردد. متابولیسم‌ این ‌دارو توسط سایمتیدین‌ مهار و توسط ریفامپین‌ افزایش‌ می‌یابد. این‌ دارو با اثر لوودوپا ضدیت‌ می‌كند.

1 ـ در سالمندان‌، افراد ناتوان‌، وجود اختلال‌ كبد و كلیه‌، مقدار مصرف‌ دارو كاهش‌ یابد.

2 ـ از مصرف‌ طولانی‌ مدت‌ این‌ دارو و سپس‌ قطع‌ ناگهانی‌ آن‌ اجتناب‌ شود.

3 ـ در كودكان‌، این‌ دارو فقط برای‌ كاهش ‌اضطراب‌ شدید ناشی‌ از ترس‌ (مثلا قبل‌ از جراحی‌) كه‌ موجب‌ بی‌خوابی‌ شده‌ است، ‌استفاده‌ گردد.

/25 تا 0/5 میلی‌گرم‌ 3 بار در روز (در سالمندان‌ 0/25 میلی‌گرم‌ 2 تا 3بار در روز) كه‌ در صورت‌ نیاز تا حداكثر 3میلی‌گرم‌ در روز افزایش‌ می‌یابد. مصرف ‌این‌ دارو در كودكان‌ توصیه‌ نمی‌شود .